1998 yılında İstanbul’ da doğdum. Sağlıklı beslenmeye karşı her zaman bir ilgim vardı ama o zamanlar diyetisyenliğin ne demek olduğunu, böyle bir alanın bulunduğunu bilmiyordum. Lise 1′ deyken bir gün meslekler arasında diyetisyenliği gördüm ve kendi kendime ben ”Beslenme ve Diyetetik” okuyup diyetisyen olacağım diye düşündüm. Aynı zamanda psikolojiye de ilgim vardı, alan olarak ikisi birbirinden farklı olduğu için ikisinden birini seçmek zorunda kaldım. Tercihimi diyetisyenlikten yana kullandım. Üniversite sınavına hazırlanırken başaracağımdan çok emindim çünkü bence başarıyı sağlayan etki ne kadar çalıştığındır. Bunun dışında aklımda hep Medipol Üniversitesi vardı. Sınava hazırlanırken, giriş anında, çıktıktan sonra hep Medipol’ de diyetisyenlik okuyacağım dedim, tercih listesine başka hiçbir bölümü ve hiçbir üniversiteyi yazmadım. Etrafımdakiler ikinci bir seçeneğin olsun başka alanları da düşün derken ben herkese gerek yok benim yazdığım yer olacak, dedim ve dediğim gibi de oldu. Diyetisyenlikte ikinci sınıfı okurken aklıma diğer hayalim olan alan geldi ve neden ikisini bir arada halledemiyim diye düşünerek not ortalamamın da yüksek olmasından faydalanıp okulun ÇAP programına başvurdum ve ”Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık” bölümünü okumaya başladım. Kilo problemlerinin temelinde çoğunlukla psikolojik sebepler yatar ve zayıflama gruplarında farklı meslekler bir arada çalışır. Ben de insanlara iki alanda da yardımcı olmak istedim ve böyle bir adım attım. Kabul ediyorum, çok zorlandım, alan olarak birbirinden tamamen farklı iki alandı, amacım hiçbir zaman dersi geçmek olmadı bunun yerine gerçekten öğrenmeyi ve çevremdekilere öğretmeyi istedim, bunun etkisiyle herkes bir çalışırken ben iki çalıştım, daha az uyudum, daha az sosyalleştim, arkadaşlarıma daha az vakit ayırdım. İlk başlarda yönetmekte zorlandım ama sonrasında bu düzen bana zamanımı doğru bir şekilde nasıl kullanacağımı, günü nasıl planlamam gerektiğini, her yere nasıl yetişebileceğimi öğretti. Vazgeçmek istediğim zamanlar da olmadı değil, ama hep kendime ”Başkaları yapabiliyorsa sen de yaparsın Ceren, senin onlardan hiçbir eksiğin yok.” dedim ve daha önce de söylediğim gibi başarı ve başarısızlığı ayıran ne kadar çalıştığındır. Şimdi dönüp baktığımda diyorum ki ”İyi ki, iyi ki vazgeçmeyip devam etmişim.” Hayalim olan iki farklı meslek vardı, şimdi ikisinin de diplomasına sahibim. Danışanlarımı ve birlikte geçirdiğimiz süreci gördükçe bu iyi kiler artıyor. Meslekte şu an çok yeniyim ama hayallerim yerini yeni hayallere bıraktı. Diyetisyen Ceren KAPLAN olarak hem danışan hem öğrenci olarak birsürü kişinin hayatına dokunacağımı ve çok başarılı olacağımı biliyorum ve bunun olması için de elimden geleni yapacağım.